شیخ
کلینی به عنوان یکی از برجسته ترین علمای شیعه نویسنده یکی از مهمترین کتب فقهی
شیعه است. کتابی که در طول سالیان دراز بعد از نگارش، از سوی علما و فقهای شیعه به
چشم یک منبع و مرجع بدان نگریسته شده است. وسعت مطالب این کتاب و احادیث ضعیف و یا
صحیح آن باعث شده است که دشمنان شیعه و در سالیان اخیر وهابیان از برخی از مطالب
این کتاب بر ضد شیعه بهره ببرند. با این پیش زمینه ذهنی نویسنده در این کتاب
پژوهشی با رویکرد پاسخ به این شبهات انجام داده است. در قالب یک مقدمه، پنج بخش و
نتیجه گیری کلی به رشته تحریر در آورده است.
نویسنده
در ابتدا مقدمه ای درباره کلینی، شرح حال، آثار، اساتید و خاندان وی می آورد و بعد
از آن به بررسی جایگاه کلینی را در میان عالمان امامی و نیز جایگاه کتاب وی را در
میان سایر مجامع دینی و مباحثی نظیر شاخصه های این کتاب و نزدیکی آن به عصر امام،
جامعیت بی بدیل وابتکارات کلینی در آن می پردازد. در بخش دوم نویسنده انتقاد ها و
اشکالاتی که به کافی وارد شده است را تبیین می کند و انگیزه وهابیان از این
اشکالات را مطرح می کند. در بخش سوم نویسنده به طور خاص به بررسی و نقد ادعای
تخریف قرآن در کافی می پردازد. در بخش چهارم مبحث غلو در مقام امامت مطرح می شود.
در بخش پنجم موضوع تکفیر و مذمت صحابه مطرح می شود و در انتها نویسنده نتیجه ای که
از مجموع بخش ها به دست می آید را بیان میکند. نکته ای که در خصوص این کتاب حایز
اهمیت است شاهد آوری نویسنده از منابع روایی عامه و بررسی سندی دقیق آن است.